Hayatı Acılarla Dolu Bir Şampiyon

1999 Depremi’nde göçükten çıkıp yarışa gitti. Önce büyük ağabeyini, sonra küçük ağabeyini kaybetti. Ardından da babasını… Bu yıl da henüz dört aylık çocuğunu toprağa verdi. Ama o hiç bir zaman vazgeçmedi. Üst üste başarılara imza attı. Dördüncü kez dünya şampiyonu oldu. ‘Gücünü inancından mı yoksa acılarından mı alıyor’ bilmiyoruz ama Kenan Sofuoğlu, Türk spor tarihine adını şimdiden altın harflerle yazdırmayı başardı. 

Onunla ilk kez sporcusu olduğu Redbull’un bir organizasyonunda tanıştım. 

Rize’nin Ardeşen ilçesinde yapılan ‘Formulaz’ etkinliğinde çılgınlar gibi yokuş aşağıya Karadeniz usulü Formulaz’larla yarıştık… Tahmin edeceğiniz gibi yine yapacağını yaptı, lastik tekerlekli o küçük ve tahtadan arabalarla bile birinci oldu.

Kenan Sofuoğlu, elde ettiği başarıların dışında kişiliği, yaşantısı ile de özel bir sporcu. Kendi halinde, sessiz, sakin, fazla konuşmayan biri. Sofuoğlu’nu tanıdıktan sonra aklıma ilk gelen soru, “Onca sakinliğe karşın, bu hız, güç nereden geliyor?” olmuştu. Ruh halini de fazla dışarıya vurmayan biri. Hatta fiziki durumunu bile dışarıya pek yansıtmıyor. Ardeşen’de nasıl olduğunu sorduğumda verdiği cevaba çok şaşırmıştım: “Geçenlerde düştüm, şu anda birkaç kaburga kemiğim kırık ama fazla sürmez, iyileşir…”

Önce ağabeyler, sonra baba… 

Aslında Kenan Sofuoğlu ilk kez hayatımıza 2007’de girdi. Türkiye’nin motor sporlarında henüz herhangi bir başarısı yokken, o sessiz sedasız Supersport Dünya Şampiyonu olmuştu. Bu başarısı kısa sürede yayıldı. Ancak acılar hep üst üste geldi. 

1999’da Marmara’yı vuran depremde Akyazı’da enkaz altında kalmıştı. 2002’de kendisi gibi yarışçı olan büyük ağabeyi Bahattin’i bir trafik kazasında kaybetti. 

Kenan Sofuoğlu daha sonra bir üst kademe olan Superbike Dünya Şampiyonası’nda  yarışmaya başladı. Ancak aynı yıl diğer ağabeyi Sinan’ı da İzmit Körfezi’nde antrenman turları atarken kaybetti. Tekrar Supersport’a döndü. 2009’da üçüncü olduğu şampiyona da bir yıl sonra yine birincilik kürsüsüne çıktı. Tarihindeki ikinci dünya şampiyonluğunu elde etti. 

Aslında Kenan’ın aklında dünyanın motor sporu şampiyonalarının en üst kademesi olan Moto GP vardı. Bunun bir alt kademesi Moto 2’de yarışmaya başladı. Ancak yine kötü kader peşini bırakmadı. Bu kez motora gönül vermesini sağlayan, motor tamircisi babası İrfan Usta da Kenan’ı yalnız bıraktı. 

Hayatının dönüm noktası 

Kenan Sofuoğlu, babasının ardından bırakmayı düşündü. Ancak tam bu sırada reddedemeyeceği bir teklif aldı Kawasaki’den. Zaten adaptasyon sorunu da yaşadığı Moto 2’den yine Supersport’a döndü. Türkiye’den ise Redbull artık Sofuoğlu’nun yanındaydı. Ve 2012’de bir kez daha dünya şampiyonu oldu Kenan. 

Üç yıl sonra Kenan bu kez yeni bir acıyla tanıştı. Evlat acısı… Henüz dört aylık oğlu Hamza’yı doya doya kucaklayıp sevemeden toprağa verdi. 

Acılar bu dünyalık… 

Bundan sonrasını dilerseniz başarılı sporcu Kenan Sofuoğlu’ndan dinleyelim: “Kolay değildi yaşadıklarım ama hayatta bazı şeylere ulaşmak da hiç kolay olmuyor. Bize büyük başarılar nasip oldu. 80’den fazla ülkeyiz mücadele eden. İlk kez motor sporları şampiyonluğu çıktı. Kayıplar, başarılar nasip oldu. Yıllardır bu acılarla karşılaştım. Bununla da mücadeleyi etmeyi başardım. Kaybettiğimiz geri gelmeyecek. Ancak o acılar bu dünyalık kayıplar. Allah’ım inşallah öbür dünyada bu kayıpları bize nasip edecektir.” 

Sofuoğlu elde elttiği başarılar ve geleceğe dair planları ile ilgili de şunları söyledi: “Yaşım ilerledikçe motor sporlarında tecrübelendikçe insana bir sakinleşme geliyor. 10 yıl önceki Kenan gibi değilim. Akıllı yarışıp puan almaya giden bir strateji belirliyorum. İlk yıllarda insan ‘deliliği’ ile başarı elde ediyor. Ama yaş ilerledikçe tecrübeyle başarı kazanılıyor. Hayatımın en büyük kararı Kawasaki ile anlaşmaktı. Federasyonla da konuşup bu kararı aldım. Rabbim iyi olanı nasip etti. İki kez de bu şekilde kariyer şampiyonluğu elde ettik. İki yıl daha Kawasaki ile devam edeceğim. Bir şampiyonluk hayalim daha var. Şampiyonluğumuzu beşe çıkaralım, şu andaki en büyük amacım bu.” 

‘Annemin duaları olmasa…’

Yaşadıklarının bir film olmasını istediğini belirten Sofuoğlu, annesinin ise sürekli kendisine bırakması konusunda telkinlerde bulunduğunu söyledi: “Annem sürekli –‘artık yeter’ diyor. Ama annem de bu işi ne kadar sevdiğimi ve yapmak istediğimi biliyor. Annemin duaları olmasa belki de bu şampiyonluklar gelmezdi. Şu anda en büyük hedeflerimden biri de menejeri olduğum Toprak’ın (Razgatlıoğlu) Superbike’da dünya şampiyonu olması. Olacağına da inanıyorum. Benden daha yetenekli. Daha iyi yerlere geleceğine inanıyorum.”

Kenan Sofuoğlu, Türkiye’de benim de en çok takdir ettiğim sporculardan biri. Yaşantısı, karateri ile sporculara örnek oluyor. İnançlı biri. Etrafındaki herkes inancına saygı duyuyor. Ne acılarıyla ne de inancıyla gündemde oldu. O hep 

elde ettiği başarılarıyla konuşuldu.